<bdo id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt></bdo><rt id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt></rt><rt id="2ffcv"></rt><delect id="2ffcv"><delect id="2ffcv"><bdo id="2ffcv"></bdo></delect></delect><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt><bdo id="2ffcv"><noframes id="2ffcv"><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt><bdo id="2ffcv"></bdo><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><delect id="2ffcv"></delect></rt><noframes id="2ffcv"><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><delect id="2ffcv"></delect></rt><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt></rt><rt id="2ffcv"></rt> <noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><delect id="2ffcv"></delect></rt><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><delect id="2ffcv"></delect></rt><rt id="2ffcv"></rt><noframes id="2ffcv"><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><delect id="2ffcv"></delect></rt><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><delect id="2ffcv"></delect></rt><noframes id="2ffcv"> <rt id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt></rt><noframes id="2ffcv"><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt><rt id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><delect id="2ffcv"></delect></rt></rt><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt><noframes id="2ffcv"><noframes id="2ffcv">
您好!歡迎來到煤礦安全生產網!

王自然 苑黛君:誰是誰的景

作者:王自然 苑黛君 2013-11-29 08:31 來源:煤礦安全網

  誰是誰的景

  你站在橋上看風景,

  看風景的人在橋上看你。

  明月裝飾了你的窗子,

  你裝飾了別人的夢。

  ——卞之琳《斷章》

  那是“梅窠”,凄涼蕭索,獨余“陋室”一座,老梅幾株。幾點雪白,幾許殷紅,就仿若她手上佩著的“愿我們用‘白’來紀念這枯骨般死靜的生命”的象牙戒指,慘白若雪,卻承載著炫麗的青春。

  “無窮紅艷煙塵里”,隔水之江,星火如豆,寂靜的夜里,我不期與她相遇。黑色如煙的杉,象牙白的裙,她的目光遠眺,就仿若她的發,伴著這風,這夜,被吹得絲絲縷縷。她究竟是在緬懷那“生如閃電之耀亮,死如彗星之迅忽”的生命,還是呼喚同仁們“粉碎偏枯的道德”,“脫棄禮教的束縛”,“拯救沉溺的弱者”以“創造未來的新生”?

  只是可惜,這已非亂世,我也非其蒙師摯友。這兒再沒有軍閥混戰的炮火,也沒有五四時期熱血青年們的金石之聲,警世之語。但即使如此我亦是知曉她的。在那樣一個戰火紛飛的年代里,她仿佛一道風景,縱然時光如梭,但如水的時光卻沒有給她留下任何痕跡。

  她姓石,名中含梅,就真如石上的一株寒梅,生于風雪,也止于風雪。她就這么靜靜地在我面前,坐如梅,站如梅,連走,都帶著凄涼的霜??伤终娌焕槊?,在五四運動還未翻頁的時期,她用她的文和筆鏗鏘出那個時代的主旋律,即使大家如魯迅.林礪儒也掩蓋不住她的梅香如馥。

  可她終究還是逝去了,在對青春和生命的無數次迷茫和自哀自傷之中。而今,她又魂歸故居,是為了緬懷,為了警示,抑或只是想作為我夢中的一道最美的景?而我,是在現實,抑或這一切只不過是一場夢?

  那是孤墳,秋日的陶然亭,明凈清澈,就像是最純美的風景。那兒積淀著的是故都的憂傷和厚重。我又看見了她——“一步一哽咽”神色愁慘的哭墓人。她撫碑灑淚,“向累累的冢里,掃這座新墳”。“君宇,我常常在想人生易逝,究竟何為最美的風景?我終是要看了,才不負此生……”只是可惜,墓中人已未能為她解讀,只有陶然亭的清風和落葉在低吼……

  評梅呵,評梅!你何其有幸,能文動京都;你又何其不幸,誰會像你一樣生命永遠停留在二十六歲?我們渴望青春,暢談青春,這一草一木,一山一水都成了我們的景,卻不知我們活得精彩,獲得夠味,反倒成了它們最美的景。青春,即是美景,又何必去尋?永遠“愁雨慘淡萬里凝”,永遠自哀自傷,又怎能發現這美景,又怎能成為他人最美的景?請記得,在你追尋美景的時候,在你注視著紅花和綠葉的時候,他們也在注視著你。青春就應張揚,青春就應歡放,這才是最美的景。

  誰又是誰的景?誰又是最美的景?只求坦坦蕩蕩,無愧于心地放飛青春;只求活得夠精彩,活得夠滋味。

  作者:王自然 苑黛君

  攝影:童奇菲

  來源:中國礦業大學管理學院記者站

煤礦安全網(http://www.nanibalconysafetynets.com)

備案號:蘇ICP備12034812號-2

公安備案號:32031102000832

Powered By 煤礦安全生產網 徐州鑄安礦山安全科技有限公司

使用手機軟件掃描微信二維碼

關注我們可獲取更多熱點資訊

感謝網狐天下友情技術支持

国产亚洲校园有声小说|亚欧偷拍电影图片小说一区|一级做a爰片久久毛片潮喷妓|欧美色精品视频|欧美日韩一级黄色片
<bdo id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt></bdo><rt id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt></rt><rt id="2ffcv"></rt><delect id="2ffcv"><delect id="2ffcv"><bdo id="2ffcv"></bdo></delect></delect><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt><bdo id="2ffcv"><noframes id="2ffcv"><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt><bdo id="2ffcv"></bdo><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><delect id="2ffcv"></delect></rt><noframes id="2ffcv"><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><delect id="2ffcv"></delect></rt><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt></rt><rt id="2ffcv"></rt> <noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><delect id="2ffcv"></delect></rt><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><delect id="2ffcv"></delect></rt><rt id="2ffcv"></rt><noframes id="2ffcv"><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><delect id="2ffcv"></delect></rt><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><delect id="2ffcv"></delect></rt><noframes id="2ffcv"> <rt id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt></rt><noframes id="2ffcv"><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt><rt id="2ffcv"><rt id="2ffcv"><delect id="2ffcv"></delect></rt></rt><noframes id="2ffcv"><rt id="2ffcv"></rt><noframes id="2ffcv"><noframes id="2ffcv">